Mijn eerste hond, Flaubert, kreeg ik als pup. Het was een Springer Spaniël.  Een prachtexemplaar!!.

In niemandsland midden in Brabant op het erf van een boer stond hij buiten in zijn kooi vol ongeduld op ons te wachten… Dol van vreugde sprong hij in zijn waterbak, toen hij ons zag, en plaste er spontaan in. Ik was meteen vertederd en…verkocht!

De 1,5 uur autoreis naar huis verliep goed want hij sliep vredig in mijn armen. Toen we later thuis kwamen, durfde hij niet naar binnen. Immers hij was weken lang in een buiten kennel opgegroeid!

Maar de talloze speeltjes die binnen op hem wachtten bleken zeer verleidelijk en vrij snel voelde hij zich helemaal thuis. Toen we hem voor het slapen gingen uitlaten, wou hij snel weer naar binnen… om vrolijk op het tapijt te plassen!

De aanschaf van een pup is altijd leuk tot je beseft dat hij nog niet zindelijk is, met alle gevolgen van dien. Door consequent en geduldig op te treden kun je hem snel leren buiten te plassen en te poepen.

Een hond heeft een strak leefschema nodig. Hoe sneller hij weet wat hem op bepaalde tijden te wachten staat, hoe meer zelfvertrouwen hij krijgt en hoe beter hij luistert.

Besef goed dat een pup in de eerste 14 weken niet begrijpt wat zindelijk is. Het is dus jouw verantwoording om hem op vaste tijden uit te laten: binnen 20 minuten na het eten, na een dutje, na het spelen en altijd s ’avonds laat voordat hij gaat slapen. Dit kan een paar weken of maanden in beslag nemen, maar zeker niet langer dan 6 maanden.

 Hieronder volgen een paar tips om hem sneller zindelijk te maken:

– De eerste weken is het van belang dat hij zijn vaste plek heeft: de bench of een mand liefst met kranten bedekt, om de eerste “ongevallen” op te vangen. Maar normaliter is het zo dat puppy’s nooit of zelden in hun eigen slaapplaats hun behoeftes zullen doen.

– Zodra hij hurkt, pak hem en ga onmiddellijk met hem naar buiten. Consequentie en herhaling werken het beste en het snelste. Straf hem echter nooit als hij zijn plas of ontlasting uiteindelijk niet kan ophouden: puppy’s zijn erg gevoelig in de eerste 12 weken en kunnen gauw van slag raken indien te hard aangepakt. Beloon hem en streel hem juist uitbundig als het allemaal lukt.  Let in het begin steeds op hem of laat een huisgenoot dit doen.

– Geef hem op vaste tijd te eten en te drinken en laat hem dan binnen 20 minuten uit. Doet hij toch geen plasje of poepje buiten, breng hem weer binnen en zet hem na 15 minuten weer buiten. Door dit consequent en regelmatig te herhalen, zal hij sneller buiten met plassen en poepen associëren. Dit kan wel impliceren dat je wel tien keer per dag met hem naar buiten moet. Uit eigen ervaring met zowel Flaubert, mijn eerste hond als Nescio mijn tweede,  bleek al snel dat zij binnen een week niet meer in huis plasten. Een incidenteel ongelukje kan dan echter nog wel  eens voorkomen.

– Laat hem overdag zoveel mogelijk in zijn bench zolang hij nog niet zindelijk is. Pas als hij gewend is buiten zijn behoeftes te doen, kun je hem vrij in huis laten lopen.

Mocht het na 6 maanden nog niet baten, dan is het raadzaam de dierenarts te raadplegen.

Dit kan duiden zowel op een fysieke (suikerziekte, hypothyreoïdie, aangeboren aandoening van de urinewegen…) als op een psychologische aandoening (angst, depressiviteit, overdreven aanhankelijkheid).

Wees geduldig en sla je puppy nooit! … Hij heeft nu meer dan nooit je liefde en begrip nodig!

Eenmaal zindelijk, zal hij jou zijn grenzeloze liefde en toewijding geven. Het grote avontuur begint dan pas echt!

Gisèle Bidenbach

 Eerste beeld onder Creative Commons-licentie cc-by 2.0 clownfish op Flickr)