Otitis, of oorontsteking, kan een zeer vervelende en pijnlijke aandoening zijn die bovendien ook nog chronisch wordt, mits niet tijdig en doeltreffend behandeld. Let op! Door een afsluiting van het oor of een beschadiging van het trommelvlies kan uw huisdier doof worden!

Alle katten en honden kunnen last krijgen van oorontsteking, maar vooral honden met lange oren zijn er de dupe van (zoals cocker spaniëls, springer spaniëls, grands bassets griffons). Schimmels en bacteriën gedijen bij uitstek in warme en vochtige plekken die van de buitenlucht afgesloten zijn, zoals bij hangende oren het geval is. Toch kunnen ook bijvoorbeeld herders en golden retrievers er last van krijgen.

De symptomen:

– schudden met hun kop

– krabben aan het oor

– lopen met een scheve kop

– de uitwendige gehoorgang is vies (bruin smeersel en rode oren) en stinkt

– mogelijke evenwichtsstoornissen (bij een middenoorontsteking).

Verschijnselen:

– De vorm van het oor: dieren met hangende en/of zeer harige oren hebben een verhoogde kans op oorontsteking doordat de oren niet goed ventileren.

– Een verhoogde vochtigheid; na zwemmen, maar ook bij broeierig weer kunnen bacteriën zich snel vermenigvuldigen.

– Het oor kan geïrriteerd raken na een bepaalde behandeling, bijvoorbeeld door verwijdering van haren of oorsmeer uit de gehoorgang , of het gebruik van irriterende (huis-tuin en keuken) middeltjes in het oor.

 Oorzaken:

– een verminderde weerstand; zoals bij alle infectieziekten hebben dieren met een verminderde algemene weerstand een verhoogde kans op ontstekingen. Te denken is hierbij aan oude of juist jonge dieren.

– oormijt, een wit spinachtig insect, dat van oorsmeer leeft en hevige jeuk veroorzaakt in het oor en soms ook aan de hals. Oormijten zijn met het blote oog niet waarneembaar.

– bacteriën en/of schimmels in de gehoorgang

– vreemd voorwerp, zoals een gras aar

– voedselovergevoeligheid die een allergische reactie van oor en huid kan veroorzaken.

Behandeling:

Bij oormijt infectie kunt u bij uw dierenarts een oor zalf met een insecticide halen.

Bij voedselallergie biedt hypoallergene voeding van bijvoorbeeld hert- of paardenvlees meestal uitkomst. Voor een optimaal effect dient deze voeding minimum 6 à 8 weken gegeven te worden en zonder enkel ander soort voedsel of knabbel. Bij goede resultaten kan men die levenslang geven. Raadpleeg uw dierenarts voor het beste merk.

Bij bacteriële-of schimmelachtige infecties is een behandeling op basis van antibiotica of antischimmel zalven nodig. Hierbij is het uiterst belangrijk altijd de kuur af te maken en vooral niet te vroeg hiermee te stoppen. Vermijd echter langdurig en regelmatig gebruik van antibiotica want uw huisdier kan er immuun voor worden en dan helpt weinig of niets meer. Wanneer de gehoorgang erg vies is, is het raadzaam die te laten spoelen door uw dierenarts. Tegen jeuk en pijn kunnen voor honden en katten bestemde pijnstillers of jeuk onderdrukkende tabletten meegegeven worden ter verlichting van die klachten.

In de meeste gevallen moet u de oren van uw dier met zalf behandelen.

Het is belangrijk om de zalf zo diep mogelijk in de gehoorgang zelf aan te brengen. Dit betekent dat u het oor iets omhoog aantrekt, het tuitje in het oor steekt en dan het oor samen met de tube iets laat zakken. Knijp dan een beetje zalf uit de tube. Masseer de gehoorgang, zodat de zalf zich verspreidt.

Maak indien nodig met een wattenprop de oorschelp schoon.

Soms is een aanvullend onderzoek nodig en zal een kweek van het oorsmeer gemaakt moeten worden om in het laboratorium geanalyseerd te worden.

Chronische recidiverende ontsteking:

Bij dieren met chronische oorontstekingen en dicht gewoekerde gehoorgang kan een operatieve ingreep overwogen worden om de problemen te verhelpen.

Het risico van het vele schudden en krabben is een bloed oor. Er ontstaat hierdoor een enorme zwelling van de oorschelp, die door de dierenarts behandeld of geopereerd moet worden. Wordt dit oor niet op de juiste wijze behandeld, dan ontstaat een zogenaamd schrompel oor.

Preventieve maatregelen:

Om deze klachten te voorkomen is het belangrijk de oren regelmatig na te kijken en schoon te maken met een watje en oorreiniger. Gebruik echter nooit wattenstaafjes! Raadpleeg eerst uw dierenarts voor de beste oorreiniger. Bij lichtere infecties zal hij eventueel oordruppels voorschrijven.

 Oorontsteking bij de kat

In vergelijking met de hond komt een oorontsteking bij de kat veel minder voor. De oorzaken hiervan zijn:

– Katten hebben bijna altijd staande oren

 – Allergieën komen bij de kat voor maar minder vaak dan bij de hond

– Katten zwemmen niet.

Bij acute oorontsteking (bijvoorbeeld door oormijten veroorzaakt) volgt een behandeling met oorzalf, zoals bij de hond.

Bij chronische oorontsteking is er altijd een onderliggende oorzaak. Voedselallergieën, een infectie in het middenoor of oortumoren en -poliepen.

Onderzoek naar de onderliggende oorzaak is van essentieel belang. Een kat met een middenoorontsteking moet bijvoorbeeld minimaal 4-6 weken antibiotica krijgen. De onderliggende allergie moet behandeld worden en poliepen of tumoren dienen chirurgisch verwijderd te worden.

Gisèle Bidenbach