Rugpijn bij honden; de meest voorkomende rugklachten

Rugpijn komt niet alleen bij mensen voor. Honden met lange ruggen, zoals bassets, pekinezen, teckels en cockers, maar ook grotere hondenrassen, zoals de Duitse en Mechelse herders, kunnen er last van krijgen, vooral op middelbare of latere leeftijd.

teckel met rupijn

Het ziektebeeld

De schijfjes tussen de wervels houden de wervel kolom soepel en omringen het ruggenmerg. Soms raken die schijfjes beschadigd, mogelijkerwijs ten gevolg van een trauma of door natuurlijk aanleg zoals bij bepaalde hondenrassen. Men heeft het dan over hernia van de tussenwervelschijf. Voor lage rugpijn hanteert de medische terminologie termen als lumbo-sacrale instabiliteit, lumbo-spinale stenose en lumbo-sacraalstenose. Al deze benamingen wijzen op hetzelfde probleem, namelijk dat het ruggenmergkanaal vernauwd is en dat daardoor het laatste gedeelte van het ruggenmerg bekneld geraakt is. Door deze beknelling van het ruggenmerg ontstaan pijn, verlamming en zelfs gevoelloosheid. De blaas kan ook niet meer normaal functioneren wanneer de hernia de zenuwen rond de blaas beknelt. Elke vorm van hernia of lumbo-sacraalstenose moet zo snel mogelijk worden behandeld om de mobiliteit van de hond en de werking van zijn organen te behouden.

De symptomen

Rug aandoeningen verlopen vaak via verschillende stadia die steeds ernstiger worden qua ziektebeeld.

Voor de eerste groep honden is rugpijn relatief mild. Wel vertonen ze een andere gedrag: zij wandelen niet meer zo graag en willen ook snel naar huis terugkeren. Sommige van hen hebben moeite om op een stoel of een bank te springen en janken om aan te geven dat zij opgetild willen worden. Andere weigeren de trap op- of af te lopen. Normaliter eten en drinken deze honden goed, maar er kunnen zich constipatieproblemen voordoen. Door het drukken tijdens de ontlasting voelen ze acuut pijn in de rug en durven daardoor niet meer te persen.

De tweede groep wandelt met moeite; ze slepen of waggelen met hun achterste poten. De bovenzijde van de achterpoot wordt over de grond gesleept en de nagels en de huid op de bovenzijde slijten snel af.

De derde groep bestaat uit honden die verlamd zijn. Kenmerkend is dat zij zich nog kunnen voortbewegen, echter wel hun achterste daarbij meeslepen. Uit onderzoek blijkt dat ze nog gevoel hebben in hun achterpoten, met andere woorden dat ze nog pijnprikkels gewaar worden. Sommige van hun kunnen nog wel plassen, bij andere is de blaas verlamd geraakt.

In de laatste categorie treft men honden die weliswaar geen pijn meer voelen maar zodanig gevoelloos zijn geworden dat zij op geen enkele stimulus meer reageren.

Voor de eerste en tweede groep zijn de prognoses voor een snelle genezing reëel. Wel is spoedige behandeling noodzakelijk. Voor de derde groep is een behandeling van enkele weken geboden waarna genezing goede kansen heeft. Voor de laatst genoemde categorie is genezing echter zeer moeilijk en vrijwel kansloos.

De behandeling

De dierenarts zal de hond eerst klinisch onderzoeken, desnoods aanvullend met röntgenfoto’s of MRI, om het stadium van de aandoening goed te kunnen diagnosticeren.

wervels hond

Indien er sprake is van een hernia in een vroeg stadium dan kan men die door middel van pijnstillers en koorts remmende medicijn bestrijden. Echter wanneer de hond al twee dagen lang de pijn die de hernia veroorzaakt niet meer voelt, dan is de behandeling complexer: acupunctuur, massage- en re-educatie sessies, onder andere in water, kunnen voorkomen dat de spiermassa helemaal verdwijnt ten gevolge van weinig of geen beweging. Uiteindelijk dragen ze bij aan de genezing. Van groot belang is dat de hond volledig kan uitrusten, geen trap oploopt en ook niet springt. Het regelmatig raadplegen van een osteopaat kan preventief werken en de symptomen van hernia aanzienlijk beperken. Soms wordt er ook een specifiek dieet voorgeschreven. Wanneer de medicijnen niet goed werken of wanneer er ernstige neurologische uitval is, dan is chirurgie de enige optie.

Tenslotte is het belangrijk dat u uw hond gerust stelt. Voorkom dat hij loopt, springt of de trap af- en oploopt zodat de letsels van het ruggenmerg niet verergeren. Als u hem optilt, houd de wervelkolom van uw hond dan zo recht mogelijk en als u hem weer neerzet, laat dan eerst de voorpoten de grond raken. Til daarom uw dier met een arm tussen de voorpoten en een arm tussen de achterpoten.

Gisèle Bidenbach

Beeld 1: copyright cc by nc-sa 2.0 door Dídac Balanzó op FlickR
Beeld 2: copyright Direct-Dierenarts™

3 comments on “Rugpijn bij honden; de meest voorkomende rugklachten

  1. mijn teckel is geopereerd van een heel zware hernia, volledige verlamming van de achterpoten.
    Mijn vraag is of in de categorie teckels de grootte een rol speelt. BV zijn caninchen sterker dan de andere teckels
    ik vind nergens meer info over dit onderwerp

    • Al de teckels hebben een aanleg aan hernia.
      Het is wegens de anatomie van de teckels en het is onafhankelijk van de grootte van de teckels.
      Beterschap voor uw hond.
      Chafox

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *